Geen directe impact wil niet zeggen dat er niets gebeurt in droge perioden. “We monitoren extra om eventuele knelpunten voor te zijn”, geeft Rona aan. “Wat is de voorraad? Hoe zit het met de aanvoer? Wat zijn de prognoses voor het gebruik van drinkwater en industriewater? In de zomer is er altijd sprake van toenemende vraag. Ook controleren we continu de waterkwaliteit. Met name het chloridegehalte, maar natuurlijk ook diverse andere stoffen in de bronnen Haringvliet en Maas. Evides maakt vooral gebruik van oppervlaktewater. Minder water betekent een hogere concentratie van ongewenste stoffen in dat water. Eventuele vervuilingen kunnen leiden tot een innamestop en daar wil je er in droge tijden niet teveel van hebben. Er stond in de afgelopen droge periode een Schaduw Operationeel Team opgesteld. Dat noemen we zo omdat er bij Evides geen urgente droogte-issues waren (en dus geen echte crisisorganisatie ingericht hoefde te worden), maar er vanuit voorzorg wel bedrijfsbrede afstemming gewenst was.”

Duidelijk is wel dat de klimaatverandering zich laat gelden. De toevoer in de zomers neemt af en de verwachting is dat de watervraag zal toenemen door de bevolkingsgroei en de behoeftes van de landbouw en industrie. “We maken onze watersystemen robuuster”, vertelt Lydia. “Er valt jaarrond niet minder regen, maar we krijgen steeds meer pieken en hebben ook te maken met lange droge perioden. Een voorbeeld van hoe we daarop anticiperen is het nieuwe innamestation aan de Bergse Maas. Dat pompstation heeft veel meer capaciteit waardoor we onze voorraadbekkens in de Biesbosch sneller kunnen aanvullen op de momenten dat er goede kwaliteit Maaswater beschikbaar is. Ook hebben we het spaarbekken de Gijster vergroot en uitgediept zodat er een grotere opslagcapaciteit is en een betere doorstroming.”

Voor de langere termijn is er een watertransitie nodig. “Ons land is historisch gezien ingericht op het snel afvoeren van water”, legt Rona uit. “Veel rechtgetrokken kanalen en sloten, vaak ook diep drainerend. In het voorjaar moeten boeren het land op kunnen, dan moet dat niet drassig zijn. Vervolgens moet het weer niet te droog zijn als de gewassen zijn ingezaaid. Het beheersen van de pieken en dalen, het beter vasthouden van water, meer water infiltreren, waterbesparing en hergebruik, dat zijn belangrijke elementen van die transitie.”

Gemeenten kunnen ook een bijdrage leveren. Straten en gebouwen houden geen water vast. “Veel water verdwijnt onmiddellijk in het riool en doet dus niets voor het grondwaterpeil”, constateert Lydia. “Vergroenen zou heel erg helpen en heeft diverse andere voordelen. Groene steden houden aanmerkelijk minder warmte vast. Soms kan dat wel tot zeven graden schelen. Dat is dus een stuk aangenamer. Meer groen in de stedelijke infrastructuur, extra bomen en bijvoorbeeld sedum op daken, urban waterbuffers voor het besproeien van sportvelden… Er valt nog veel te winnen. Ook helpt het als gemeenten actief verwijzen naar onze besparingscampagnes.”

Voor Evides is de waterkwaliteit misschien nog wel een grotere zorg dan de waterbeschikbaarheid. Daar wordt dan ook veel effort in gestoken. Rona: “Tussen de jaren 70 en 90 van de vorige eeuw is de waterkwaliteit sterk verbeterd, met name door waterzuivering. Sindsdien is de situatie gestabiliseerd en hier en daar zelfs verslechterd. Volgens het RIVM komt er iedere 1,4 seconde een nieuwe chemische stof op de markt. Enkele van die stoffen komen ook in het water terecht. Die zijn niet per se ongezond, maar de kwaliteit van het water en de waterecologie zijn erbij gebaat dat er zo min mogelijk industriële stoffen in het water terechtkomen. De wettelijke kaders zijn ook kraakhelder als het om de kwaliteit gaat: het oppervlaktewater moet van dusdanige kwaliteit zijn dat er met eenvoudige zuiveringsstappen drinkwater van gemaakt kan worden. De komende jaren gaat het erom dat deze richtlijnen ook worden uitgevoerd en de lozingen van schadelijke stoffen worden teruggedrongen.”